امشب هر کار کردم که ذهنم منحرف شه و به چیزای بد فکر نکنم نشد...!
تنها چیزی که میتونه هم این فکرا رو تموم کنه و هم آرومم کنه، نوشتنه
واسه دل خودم نوشتن...
واسه بعضیا حتی درد و دل هم نمیشه کرد !
یعنی یک شبی تو اوج دلگیری اگه درد و دل کنی
به جای این که طرف بزاره به پای اینکه چقدررررر دلت گرفته
ممکنه بزاره به پای اینکه چقدررر خاله زنکی!
و چقد درگیر چیزای مزخرفی!
یا کلا چه آدم مزخرفی هستی که فلان روز فلان ساعت فلان چیز رو تعریف کردی
یا میخوای بکنی!
اینا همون آدمایین که وقتی دلشون گرفته تو میشینی پای حرفاشون
اصلنم شاید به روشون نیاری که شاید خیلی گلایه هایی که میکنن به نظرت
خوشایند نیست!
ولی اونا فرق میکنن!
حوصله ی این مسخره بازیا رو ندارن
حوصله ی خاله زنک بازیارم ندارن
حوصله ی گوش کردن و شنیدن هم خیلی وقتها ندارن!
اصلا در کل حوصله ندارن!
حواست باشه مبادا یه بار حوصله شون رو سر ببری!
چون بعد ممکنه دیگه حتی حوصله ی موندنم نداشته باشن...